Foto: Robert Lagendijk

Voor DSP-groep schrijf ik elke maand een portret van een onderzoeker of adviseur. (Fotografie: Robert Lagendijk)

De hele mensheid is interessant

Achter elke opdracht die DSP uitvoert, zit een verhaal. Evelien Vos (schrijver en oud DSP-er) gaat voor ons op zoek naar wat ons raakt in opdrachten, wat onze drijfveren zijn en welke bijzondere ontmoetingen we hebben. De derde in een serie: een portret van Arjun Swami Persaud.

Een ontmoeting in de afgelopen negen maanden die me bij zal blijven… Dat was een telefoontje met de nationaal rapporteur mensenhandel. Het eerste project waar ik bij DSP mee gestart ben gaat over een notificatiesysteem voor de slachtoffers van kinderporno. Ja, een goede binnenkomer! Op een gegeven moment moest ik hierover deze nationaal rapporteur bellen. Tijdens mijn master Conflictstudies heb ik colleges van dit soort mensen gehad en ik zag ze altijd als hoog en onbenaderbaar. Wat voor mij een inzicht is geweest – en dat is eigenlijk heel naïef en rite de passage-achtig – is dat heel veel mensen en organisaties waar ik ‘tegen opkijk’, eigenlijk ontzettend benaderbaar zijn. Als ze snappen waar het voor is en ze merken dat je niet uit je nek lult, dat ze dan heel bereid zijn mee te denken. Hierdoor voel ik me steeds meer verbonden met mensen. Ik dacht altijd: ‘Ik heb veel ideeën, maar ik moet de wereld maar zien te overtuigen,’ en nu hoor ik blijkbaar tot een groep die de wereld daadwerkelijk een beetje kan bewegen. Toen ik ophing voelde ik een soort blije opluchting. Alsof je van de hoge duikplank bent gesprongen en nog een keer wilt.

In het begin van mijn studie Antropologie was ik vrij activistisch en rebels. Ik liep op demonstraties mee te schreeuwen op straat. Op een gegeven moment ebde dat activisme een beetje weg, maar sinds een tijdje komt het weer terug, maar op een andere manier. Dat komt ook door DSP. In het werk dat ik nu doe, merk ik dat ik op een andere manier iets bij kan dragen. Vroeger was ik vaak tegen dingen. De wereld snapte mij niet. Nu ben ik me bewuster van wat wel binnen mijn macht ligt. In het project over het notificatiesysteem voor de slachtoffers van kinderporno probeer ik bijvoorbeeld zoveel mogelijk informatie te verzamelen en ervoor te zorgen dat het zo goed mogelijk begrepen wordt. Zo draag ik een klein beetje bij aan een groter doel. Dit besef geeft veel meer rust, in mijn werk en in de rest van mijn leven. Vroeger was ik misschien nog mee gaan lopen op een demonstratie tegen onrecht, maar nu geef ik een keer per week Nederlandse les aan ongedocumenteerde migranten.

Met andere woorden, ik vind de hele mensheid nog steeds interessant en belangrijk, maar ik kom er steeds meer achter dat ik mijn interesse en energie veel beter kan structureren door samenwerking met anderen te zoeken. Het werk voor DSP is voor mij een heerlijke uitkomst!